നല്ല മഴയായിരുന്നു......
കാറ്റും ഇടിയും ഒക്കെ അകമ്പടിയുണ്ടായിരുന്നു.....
ഞാന് പതുക്കെ മുറിയില്നിന്നും പുറത്തിറങ്ങി, മുകളിലെ നിലയില് പുറത്തേക്കുള്ള വാതില് തുറന്നു...ഒരുനിമിഷം...
എന്നെ കുളിര്പ്പിച്ചുമഴചാറല് മേത്തേക്കുവീണു....ഞാന് അറിയാതെ ഒന്നുചിരിച്ചു.....
മുറ്റത്തുപൂത്തുനില്ക്കുന്ന മൈസൂര്മുല്ലയുടെ ചുവട്ടിലേക്കായിരുന്നു പിന്നെ എന്റെ നോട്ടം.
കാറ്റത്ത് പൊഴിഞ്ഞുവീണ മുല്ലയിതളുകള്കൊണ്ട് ഒരു വലിയ പൂക്കളം
ഞാന് നേരിയ കുശുമ്പോടെ ഓര്ത്തു...ദൈവം എന്തൊരു സൌന്ദര്യ കൊടുത്തിരിക്കുന്നെ ഈ മുല്ലപൂവുകള്ക്ക്...പക്ഷെ ആയുസ്സ്.......
അതൊര്ത്തപ്പോള് അറിയാതെ ഒരു നെടുവീര്പ്പും ഉതിര്ന്നു. പിന്നെ ചിന്തിച്ചപ്പൊള് തോന്നി....ഒരുപാട് നീണ്ട ആയുസ്സില് എന്തിരിക്കുന്നു...? ജീവിക്കുന്ന കാലത്തു മറ്റുള്ളവര്ക്കു സന്തോഷകരമായി ജീവിക്കന് കഴിയുക...കണ്ണിനും മനസ്സിനും ആനന്ദം നല്കുക...പിന്നെ സുഗന്ധംകൊണ്ട് ചുറ്റുപാടും നിറയ്ക്കുക...ഇതിലും വലിയൊരു നന്മയുണ്ടോ...?
ഇനിഒരു ജന്മമുണ്ടെങ്കില് എനിക്കും ഒരു മുല്ലപ്പൂവാകണം..അതൊ മുല്ലചെടിയൊ....?
മഴയൊന്നൊതുങ്ങിയപ്പൊ ഈയ്യാംപാറ്റകള് പൊങ്ങിപ്പറന്നു..പാവം മഴപാറ്റകള്....അവയ്ക്കെന്താണാവൊ ഇങ്ങനെ പറന്നിട്ട്...ഈ മഴനനഞ്ഞ് തൂവലുകള് അടര്ന്ന് ഭൂമിയിലേക്ക്തന്നെ വീഴുന്നു.....കഷ്ടം....
മുറ്റത്ത് ഒഴുകിയെത്തിയമഴവെള്ളം കണ്ടപ്പൊ എനിക്കൊരാശ...ഒരുകടലാസുതോണിയുണ്ടാക്കണം...ഉണ്ടാക്കി...പക്ഷെ പണ്ടത്തെപോലെ നീറ്റിലിറക്കിയില്ല...
മധ്യവയസ്സെത്തിയഞാന് അതു ചെയ്താല്....! എന്റെ മനസ്സിന്റെ കുട്ടിത്തം ഞാന്മാത്രല്ലെ അറിയു...ഹ ഹ ഹ ...എനിക്കു പിന്നേം ചിരിവരുന്നു....
നനഞ്ഞു കുതിര്ന്ന മരങ്ങള്കാണാനെന്തൊരു ഭംഗി...ഞാനിടക്കോര്ക്കാറുണ്ട്...നമ്മള് ദിവസവും രണ്ടുനേരം കുളിക്കാറുണ്ട് എന്നിട്ടും എന്തൊരു ചൂടാ എന്നു സങ്കടപ്പെടും...പാവം ഈ മരങ്ങള്ക്ക് കുളിക്കണോന്ന് തോന്നൂല്ലെ?
ആ ആര്ക്കറിയാം...അല്ല മഴക്കാലത്ത് 24 മണിക്കൂറും അവരു കുളിക്കുവല്ലെ..അപ്പൊ ഇങ്ങനെ മതി...
ഒരു നേര്ത്ത വെയില്....ചാറ്റല് മഴയും...കുറുക്കന്റെ കല്ല്യാണാണൊ?....ഇന്നലെ രാത്രീല് കുറുക്കന് കൂവുന്നത് കേട്ടാരുന്നു...ഏതായാലും എന്നെ കല്ല്യാണം വിളിച്ചില്ല....
ഇപ്രാവശ്യം മാവിലൊന്നും മാങ്ങ ഒരുപാടില്ല..എന്താണാവൊ അങ്ങനെ...?
സാധാരണ ഞങ്ങടെ മാവുനിറയെ മാങ്ങയുണ്ടാവണതാ..എന്തൊ ഇപ്രാവശ്യം ഒട്ടും ഇല്ലാന്നു പറയാം...
ഞങ്ങടെ മാവിലെ മാങ്ങയ്ക്ക് നല്ല മണാണ്...കൊതിവരും...പക്ഷെ മാമ്പഴം കടിക്കുമ്പ്ഴാ.....ഒരു രസവും ഇല്ലാത്ത മാങ്ങ...അതോണ്ടന്നെ അമ്മ അതു പഴുക്കാനിടാറില്ല. നേരത്തെ പറിച്ചു അച്ചാറിടും.
മഴ കുറഞ്ഞു..ഇപ്പൊ ചെറിയ ചാറ്റലും ഇലപെയ്യലും മാത്രായി...എന്റെ ആരിവേപ്പ് നമസ്കരിച്ചുനിക്കണു...എന്തൊരു ബഹുമാനം കാറ്റിനോട്....ഇത്രയൊക്കെകുനിയണമായിരുന്നൊ?
രണ്ട്ദിവസമായി ഞാനതിന്റെ ഇലകള് പറിക്കാന് കഷ്ടപ്പെടുവായിരുന്നു..എത്ര ചാടീട്ടാ ഇച്ചിരി ഇലകള് തന്നതെന്നറിയുവൊ....എന്തോരു ഗമയായിരുന്നു......ഇപ്പൊ അവന്റെ ഗമയൊക്കെ പോയി...പാവം...
ആകാശത്തിനിയും കറുത്തമേഘങ്ങള് ഒരുപാടുണ്ട്...എന്തിനാ അവ പെയ്യാതിരിക്കുന്നെ?
ഇതാണ് കുശുംബത്തരം.....ഇങ്ങോട്ട് വന്നാലെന്താ...? ഞാനിവിടെ കാത്തിരിക്കുന്നു എന്നറിയൂല്ലെ...?
ദേ......ഇവിടെയൊക്കെ വെളുത്ത ലില്ലിപ്പൂക്കള്(അങ്ങനന്ന്യാണൊ എല്ലാരും അതിനെ വിളിക്കുകാന്നെനിക്കറിയൂല്ല...വള്ളമാത്രല്ല കനകാംബര നിറത്തിലും ണ്ടാവാറുണ്ട് അത്...വേനലില് വിരിയുന്ന സുന്ദര പുഷ്പം...)ഏപ്രില് മെയ് അവരുടെ മാസാണ്....പിന്നെ നിലനാരകത്തിന്റെ വെളുത്ത പൂക്കളും...
രണ്ട്പേരേം എനിക്കൊരു പാട് ഇഷ്ടാ....പണ്ട് ഞാനീ നിലനാരകത്തിന്റെ പൂക്കള്കൊരുത്തു മാലകെട്ടി സൂക്ഷിച്ചുവെക്കാറുണ്ടായിരുന്നു...എന്തൊ ഒരു പ്രത്യേക ഭംഗിയാണാ പൂവുകള്ക്ക്...
ശ്ശോ......................ഞാന് ഞെട്ടിപ്പോയി....
പൂച്ചകള് കടിപിടികൂടിയ ഒച്ചയാരുന്നു..ഇങ്ങനെ ഞെട്ടാവോ.....എന്റെ ഒരു കാര്യം...
വെളുപ്പില് ഗ്രേ കളറില് പുള്ളികളുള്ള ഒരു സുന്ദരനും കറുപ്പും പറയാനറിയാത്ത എന്തൊക്കെയോ കളറുകളുള്ള ഒരു ഭീകരനും...അവരെ തല്ലുകൂടാന് സമ്മതിക്കാതെ എന്റെ അമ്മ ഓടിച്ചു...അമ്മ എപ്പഴും ഇങ്ങനാ....ആരും ഒച്ചവെക്കുന്നതു കേള്ക്കാന് വയ്യ ...അമ്മയ്ക്കിഷ്ടം അമ്മമാത്രം ഒച്ചവെക്കുന്നതാ.. ഇതു കേള്ക്കേണ്ടാ എനിക്കു തല്ല് കിട്ടും .ഞാനിപ്പഴും അമ്മേടെ കുഞ്ഞുമോളല്ലെ...
ചെറിയൊരു കാറ്റുവീശി...പിന്നേം മുല്ലപ്പൂമണം. മഴനനഞ്ഞിട്ടും എന്താ മുല്ലപ്പൂവിന്റെ മണം പോവാത്തെ...?ആ.....എനിക്കറിയൂല്ല..അതങ്ങനാരിക്കും...എത്ര ശ്രമിച്ചാലും പോകാത്ത നന്മയുടെ മണം.....
ഉപ്പന്റെയും കുയിലിന്റെയും കുളക്കൊഴിയുടേയും പേരറിയാത്ത ഏതൊക്കെയൊ പക്ഷികളുടെയും ശബ്ദം കേള്ക്കുന്നു...മഴപോയതിന്റെ സന്തോഷാണോ....? അതൊ....തണുപ്പുവീണതിന്റെയോ.....?
ഇപ്പൊ പറമ്പിലൊക്കെ ഒരുപാട് പക്ഷികളെകാണാറുണ്ട്...അതൊന്നും സ്ഥിരമായി ഇവിടെ വരുന്നവരല്ല...എനിക്കുതോന്നുന്നു ദേശാടനപക്ഷികളാണെന്ന്...കുഞ്ജലംകെട്ടിയ വാലുള്ള ഓലേഞ്ഞാലികളും ഉണ്ട്...
ഇപ്പൊ സ്ഥിരായിട്ട് അതില് രണ്ട്പേര് എന്നെകാണാന് വരാറുണ്ട്..ഒരാണും ഒരുപെണ്ണൂം....അങ്ങനെ ഞാന് പറഞ്ഞതു ...അവരെപ്പഴും ഒന്നിച്ചാ...
എന്റെ ജനലരികത്ത് ഒരാള് വന്നിരുന്നാല് മറ്റെയാള് സര്വ്വീസ് ലൈനില് വന്നിരുന്നു അതിനെ തന്നെ നോക്കിയിരിക്കും..അപ്പൊ ജനലരികില്നിന്ന് ഈ കിളിയും അതിന്റടുത്ത് പോയിരിക്കും. ഇത്തിരി കഴിയുമ്പൊ പിന്നേം ജനലില് വന്നു പറ്റിപിടിച്ച് ഗ്ലാസ്സില് കൊത്തിനോക്കും..ഞാനടുത്തേക്കുചെന്നാല് പാറി കുറച്ചകലെ മാറി നില്ക്കും ...ഞാനാ ജനല് പാളി പതുക്കെ തുറന്നിടും ..വീണ്ടും ആ കിളി വന്ന് അഴികളില് പിടിച്ചിരുന്ന് ഉള്ളിലേക്ക് സൂക്ഷിച്ചുനോക്കും..കൂടുകൂട്ടാന് പറ്റുന്നിടമുണ്ടോ എന്നു നോക്കുകയാണൊ എന്തൊ......??
ആദ്യം ഇങ്ങനൊക്കെ എനിക്കു മനസ്സില് തോന്നി. പിന്നെ ദിവസവും ഈ കാഴ്ചകാണാന് തുടങ്ങി.....ദിവസങ്ങള് കഴിഞ്ഞപ്പോള് എനിക്കതിലെ കൌതുകം കുറഞ്ഞു. ഇപ്പൊ അവരു വരുമ്പോ നിത്യസന്ദര്ശകരായതിനാല് ഞാന് വെറുതെ ഇരിക്കാറെ ഉള്ളു...എങ്കിലും എനിക്കവരെ ഇഷ്ടാണ് ട്ടൊ....
അക്കുമോന്റെ ബിന്ദുആന്റീ എന്ന വിളികേട്ട് ഞാന് നോക്കി...അവനെന്തോ കഥ പറയാനുള്ള വരവാണ്...
ഞാന് എഴുതുന്നതു കണ്ടാവണം ഒന്നുല്ല്യാന്നും പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങിപ്പോയി...പക്ഷെ ക്ഷമനശിച്ചെന്നോണം പിന്നേം താഴെനിന്നും പറയുന്ന കേള്ക്കാം.....“എന്തൊ എഴുതുകയാണ്, എന്നോട് മിണ്ടീല്ല“. അമ്മ ഉറക്കെ എന്നെ വിളിച്ചു...ഞാന് അവനായി വാങ്ങികൊണ്ടുവന്ന എഗ്ഗ് പഫ്സ് ആണു അവന്റെ അക്ഷമയ്ക്ക് കാരണം എന്ന്...ഞാന്തന്നെ എടുത്ത് കൊടുക്കണമ്പോലും.
പാവം കുഞ്ഞുങ്ങള് ഇങ്ങനെയാണ്. ഞാനും കുഞ്ഞായിരുന്നങ്കില് അങ്ങനെയാ ഒരുനിമിഷം എനിക്കു തോന്നീത്..ഏതായാലും ആ നിഷ്കളങ്കമായ അക്ഷമ തീര്ക്കട്ടെ ഞാന് ...വീണ്ടും പെയ്യുമെന്നു ഞാന് കൊതിക്കുന്ന മഴക്ക് വേണ്ടി കാത്ത് ഞാന് ഇവിടെ ...മനസ്സില് കുളിരും നിറച്ച്...അവനെപോലെ ഒരു കുഞ്ഞുകുട്ടിയായി അവനോടൊപ്പം പോയി കളിക്കട്ടെ...തിരിച്ചുകിട്ടാത്ത ബാല്യം ഒരു നെടുവീര്പ്പില് ഒതുക്കട്ടെ.
Monday, April 26, 2010
Monday, April 5, 2010
എന്റെ ഇന്ദു
എന്റെ വിരലുകള് വിറയ്ക്കുകയായിരുന്നു.......
അവളെ പിരിയുന്നതിന്റെ നൊമ്പരം മനസ്സിനെ വല്ലാതെ കരയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...
ഒരോ അക്ഷരങ്ങള് ടൈപ് ചെയ്യുമ്പോഴും എന്റെ വിരലുകള് മുറിഞ്ഞിട്ടെന്നപോലെ എന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു.............
കണ്ണീരില് മുങ്ങി അക്ഷരങ്ങള് കാണാതായപ്പോള് ഞാന് ചിരിച്ചു....
അവളുമായി ചാറ്റ് ചെയ്യുമ്പോള് എന്നും എനിക്കു ഞാന് ഒരു കുട്ടിയായതുപോലെ തോന്നുമായിരുന്നു....
എന്റെ ഇന്ദു.......അവള് എനിക്കാരെന്നു .....എനിക്കുതന്നെ അല്ഭുതമാണു...
അവളെന്റെ കളിക്കൂട്ടുകാരിയാണു...എന്റെ കുഞ്ഞനുജത്തിയാണു....എന്റെ ചേച്ചിയാണ്....അമ്മയാണ്...ചിലപ്പൊ അമ്മായിയമ്മയും....
ഇത്ര നിഷ്കളങ്കമായി ചിന്തിക്കാനും പെരുമാറാനും കഴിയുന്ന ഒരാള് ...ഞാന് അദ്യമായാണ് ഇങ്ങനൊരാളെ കാണുന്നതു....എനിക്കു വാക്കുകള് പോരാ അവളെപറ്റിപറയാന്....
പക്ഷെ ഇപ്പൊ.....അവളെനിക്കു സങ്കടം തരുന്നു.....
അവള് എന്നില് നിന്നും പിരിഞ്ഞുപോകുന്നതു എനിക്കു സങ്കടമാണ്...
വേര്പാട് കുറഞ്ഞനാളേക്കാണെങ്കിലും അതെനിക്കു ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു വലിയ ഭാഗമായി തോന്നുന്നു....
ഒരു വലിയ നാളത്തെ വേര്പാട് ....അതുണ്ടാക്കുന്ന നീറ്റലാണെന്റെ മനസ്സില്....
എന്റെ കൊചുനൊമ്പരങ്ങളില് ഓടിച്ചെന്നു തലചായ്കാന് ഒരു മടിത്തട്ട്...എന്റെ കുശുമ്പത്തരങ്ങളില് എന്നോടൊപ്പം കുശുംബുകുത്താന്...എന്റെ പൊട്ടിച്ചിരികളില് കൂടാന് ഒക്കെ ഒരാള്
പുറത്തും അകത്തും ഉഷ്ണം.....എന്റെ മനസ്സിന്റ നീറ്റലകറ്റാന് ഒരു മഴതുള്ളികുത്തി....
പുറത്തെ ഇരുട്ടിലേക്കു ഞാന് വീണ്ടും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി...
എന്റെ നോവറിഞ്ഞപോലെ മഴ ചാറി നോക്കി....
എന്റെ മനസ്സുപോലെ ആര്ത്തുപെയ്തു.....ഒപ്പം എന്റെ മിഴികളും .....
നാളെ അവള് പുറപ്പെടുകയാണ്....എന്റെ സ്നേഹതീരത്തു എന്നെ തനിച്ചാക്കി....
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരീ....ഞാന് ഇവിടെ കാത്തിരിക്കും....നീവരുന്നതും നോക്കി...ഈ കത്തുന്ന സൂര്യന്റെ കനല്ചൂടില് വെന്തുനീറി....അതിലുമധികം നീറ്റലോടെ...ഒരു കുളിരുന്ന മഴക്കാലവുമായി നീ വരുന്നതും കാത്ത് വഴിക്കണ്ണുമായി ഈ പടിപ്പുരയില് ഞാന് ഉണ്ടാകും ...സ്നേഹത്താല് നിറഞ്ഞ മിഴികളുമായി........
അവളെ പിരിയുന്നതിന്റെ നൊമ്പരം മനസ്സിനെ വല്ലാതെ കരയിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...
ഒരോ അക്ഷരങ്ങള് ടൈപ് ചെയ്യുമ്പോഴും എന്റെ വിരലുകള് മുറിഞ്ഞിട്ടെന്നപോലെ എന്റെ കണ്ണുകള് നിറഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു.............
കണ്ണീരില് മുങ്ങി അക്ഷരങ്ങള് കാണാതായപ്പോള് ഞാന് ചിരിച്ചു....
അവളുമായി ചാറ്റ് ചെയ്യുമ്പോള് എന്നും എനിക്കു ഞാന് ഒരു കുട്ടിയായതുപോലെ തോന്നുമായിരുന്നു....
എന്റെ ഇന്ദു.......അവള് എനിക്കാരെന്നു .....എനിക്കുതന്നെ അല്ഭുതമാണു...
അവളെന്റെ കളിക്കൂട്ടുകാരിയാണു...എന്റെ കുഞ്ഞനുജത്തിയാണു....എന്റെ ചേച്ചിയാണ്....അമ്മയാണ്...ചിലപ്പൊ അമ്മായിയമ്മയും....
ഇത്ര നിഷ്കളങ്കമായി ചിന്തിക്കാനും പെരുമാറാനും കഴിയുന്ന ഒരാള് ...ഞാന് അദ്യമായാണ് ഇങ്ങനൊരാളെ കാണുന്നതു....എനിക്കു വാക്കുകള് പോരാ അവളെപറ്റിപറയാന്....
പക്ഷെ ഇപ്പൊ.....അവളെനിക്കു സങ്കടം തരുന്നു.....
അവള് എന്നില് നിന്നും പിരിഞ്ഞുപോകുന്നതു എനിക്കു സങ്കടമാണ്...
വേര്പാട് കുറഞ്ഞനാളേക്കാണെങ്കിലും അതെനിക്കു ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു വലിയ ഭാഗമായി തോന്നുന്നു....
ഒരു വലിയ നാളത്തെ വേര്പാട് ....അതുണ്ടാക്കുന്ന നീറ്റലാണെന്റെ മനസ്സില്....
എന്റെ കൊചുനൊമ്പരങ്ങളില് ഓടിച്ചെന്നു തലചായ്കാന് ഒരു മടിത്തട്ട്...എന്റെ കുശുമ്പത്തരങ്ങളില് എന്നോടൊപ്പം കുശുംബുകുത്താന്...എന്റെ പൊട്ടിച്ചിരികളില് കൂടാന് ഒക്കെ ഒരാള്
പുറത്തും അകത്തും ഉഷ്ണം.....എന്റെ മനസ്സിന്റ നീറ്റലകറ്റാന് ഒരു മഴതുള്ളികുത്തി....
പുറത്തെ ഇരുട്ടിലേക്കു ഞാന് വീണ്ടും സൂക്ഷിച്ചു നോക്കി...
എന്റെ നോവറിഞ്ഞപോലെ മഴ ചാറി നോക്കി....
എന്റെ മനസ്സുപോലെ ആര്ത്തുപെയ്തു.....ഒപ്പം എന്റെ മിഴികളും .....
നാളെ അവള് പുറപ്പെടുകയാണ്....എന്റെ സ്നേഹതീരത്തു എന്നെ തനിച്ചാക്കി....
എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ട കൂട്ടുകാരീ....ഞാന് ഇവിടെ കാത്തിരിക്കും....നീവരുന്നതും നോക്കി...ഈ കത്തുന്ന സൂര്യന്റെ കനല്ചൂടില് വെന്തുനീറി....അതിലുമധികം നീറ്റലോടെ...ഒരു കുളിരുന്ന മഴക്കാലവുമായി നീ വരുന്നതും കാത്ത് വഴിക്കണ്ണുമായി ഈ പടിപ്പുരയില് ഞാന് ഉണ്ടാകും ...സ്നേഹത്താല് നിറഞ്ഞ മിഴികളുമായി........
Subscribe to:
Posts (Atom)